ترجمه و تألیف: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون




 
موش‌ها مدت‌ها پس از پایان دریافت استروئید به ساخت عضله ادامه می‌دهند
ماهیچه‌های موش‌هایی که استروئید دریافت می‌کنند (سمت راست تصویر) در مقایسه با آن‌هایی که این دارو را مصرف نمی‌کنند (سمت چپ) بزرگ‌تر می‌شود. هم چنین اثرات استروئید مدت‌ها پس از توقف مصرف این دارو در بدن موش‌ها باقی می‌ماند.

J.C. BRUUSGAARD / دانشگاه اُسلو

مصرف استروئید یکی از راه‌های سریع – و غیر قانونی – افزایش قدرت عضلات یک ورزش کار است. این هورمون‌های مصنوعی توانایی بدن را برای ساخت توده‌ی عضلانی و قدرتمند شدن افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که گروه‌های ورزشی به صورت روتین از ورزش کاران مطرح تست می‌گیرند تا مطمئن شوند آن‌ها به صورت غیر قانونی برای به بود عمل کرد خود از عوامل دوپینگ استفاده نکرده باشند. اما مطالعه‌ی جدیدی بر روی موش‌ها نشان می‌دهد که شاید این آزمون‌ها کار آیی لازم را نداشته باشند. دلیل این ادعا این است که مدت‌ها پس از آن‌که نشانه‌های مصرف این داروها در بدن از بین می‌رود، اثر دوپینگ هم چنان ادامه خواهد داشت.
در واقع اگر استروئید در بدن انسان همان اثری را داشته باشد که در بدن موش‌ها دارد، مصرف این دارو برای ورزش کاران شرکت کننده در رقابت‌های ورزشی باید حد اقل برای 10 سال ممنوع شود. ممکن است اثرات استروئید، حد اقل به همین میزان طولانی باشد.
کریستین گوندرسن از دانشگاه اسلو در نروژ سر پرستی تحقیقات جدید را به عهده گرفته است. او به عنوان یک فیزیو لوژیست به همراه هم کارانش در حال بررسی عمل کرد عضله هستند. سلول‌های بافت عضلانی بلند و رشته‌ای هستند. هر سلول ماهیچه‌ای چندین تجمع هسته‌ای دارد که عمل کردشان همانند مراکز کنترل سلول است. هم چنین هر هسته حاوی DNA است که با استفاده از آن به سلول دستور می‌دهد چگونه پروتئین بسازد. یک سلول با استفاده از چندین هسته می‌تواند پروتئین بیش‌تری به بیرون پمپ کند؛ پروتئین‌ها در ساخت عضله‌ی جدید مواد مهمی به شمار می‌آیند.
در سال 2010 تیم گوندرسن ثابت کرد که با افزایش فعالیت ورزشی، تعداد هسته‌ها در سلول بیش‌تر می‌شود. به گزارش مجله‌ی فیزیو لوژی منتشر شده در 28 اکتبر، مصرف استروئید به مراتب باعث افزایش بیش‌تر تعداد هسته‌های سلول‌های ماهیچه‌ای می‌شود. دانشمندان به مدت دو هفته به موش‌های ماده استروئید دادند. سلول‌های ماهیچه‌ای این موش‌ها در مقایسه با موش‌هایی که استروئید مصرف نکرده بودند، تعداد هسته‌‌ی خیلی بیش‌تری داشتند. میزان هسته‌های موجود در سلول‌های ماهیچه‌ای موش‌هایی که استروئید مصرف کرده بودند حدود 66 در صد بیش از سایرین بود. این به آن معنا است که اگر یک موش معمولی به طور متوسط 100 هسته در هر سلول ماهیچه‌ای‌اش داشته باشد، موشی که استروئید مصرف کرده 166 هسته در سلول عضلانی دارد.
در گروه دیگری از موش‌های مورد مطالعه، دانشمندان یکی از عضلات موش‌ها را قطع کردند. به این ترتیب عضلات مجاور مجبور می‌شوند که سخت‌تر کار کنند. در سلول‌های عضلانی این موش‌ها نسبت به سایرینی که عضلات‌شان کامل و دست نخورده است، افزایش 51 درصدی تعداد هسته پدید آمد.
در نهایت به تعدادی از موش‌هایی که قطعه‌ای از عضلات‌شان برداشته شده بود استروئید داده شد. سلول‌های ماهیچه‌ای عضلات پر کار آن‌ رکورد جدیدی را ثبت کردند؛ تعداد هسته‌های سلول‌های عضلانی آن‌ها تقریباً دو برابر شد.
به گزارش دانشمندان، سلول‌های ماهیچه‌ای موش‌هایی که استروئید مصرف کرده بودند بسیار بزرگ‌تر شد. پس از آن‌که دانشمندان دوپینگ موش‌ها را قطع کردند، سلول‌های ماهیچه‌ای دو باره کوچک شده و به اندازه‌ی طبیعی بازگشتند. اما هسته‌های اضافی این سلول‌های چروکیده، حد اقل به مدت سه ماه در آن‌ها باقی ماندند. این مدت برابر است با حدود 10 سال زندگی یک انسان. هم چنین اثرات آن ممکن است حتی به مدت طولانی‌تر باقی بمانند.
سه ماه پس از آن‌که دادن استروئید به موش‌ها قطع شد، دانشمندان دو باره موارد آزمون را بر آن‌ها اعمال کردند. افزایش توده‌ی عضلانی در این موش‌ها سریع‌تر صورت گرفت. موش‌هایی که از قبل استروئید دریافت نکرده بودند نیز مورد آزمون قرار گرفته و حجم عضلات‌شان افزایش یافت اما با سرعت کم‌تر. این یافته‌ها نشان می‌دهند که هسته‌های اضافی در واقع باعث می‌شوند موشی که قبلاً استروئید مصرف کرده است، حتی مدت‌ها پس از مصرف این هورمون با سرعت بیش‌تر عضله سازی کند.
گوندرسون در اخبار علمی عنوان داشت: "در زندگی حرفه‌ای من یافتن چنین نتیجه‌ی روشنی نادر بوده است. این چشم گیرتر از آن بود که در تصور من بگنجد". سایر دانشمندان نیز از این جهت با او هم عقیده هستند. لارنس شوارتز، زیست شناس سلولی در دانشگاه ماساچوست امهرست، در این مطالعه حضور نداشت. وی در اخبار علمی عنوان داشت: "معنای نتایج این آزمون این است که وقتی شما یک بار این هسته‌ها را در سلول‌های ماهیچه‌ای خود به دست می‌آورید، دیگر هرگز آن‌ها را از دست نمی‌دهید".
اما محققان نمی‌دانند که آیا استروئید به همان اندازه بر بدن انسان اثر می‌گذارد یا نه؛ مطالعه‌ی این موضوع نیز مشکل است. استروئید‌ها می‌توانند آسیب رسان باشند، بنا بر این بعید است که دانشمندان بتوانند رضایت عده‌ی زیادی از افراد را برای شرکت در آزمون جلب کنند. در واقع به گفته‌ی شوارتز "از نظر من راهی آسان و یا حتی اخلاقی برای انجام این تست بر روی انسان وجود ندارد".